عدالت زیست محیطی در آموزه های قرآن و حدیث

 امروزه تعامل نادرست بشر با محیط زیست، باعث برهم خوردن توازن زیست محیطی شده است؛ به گونه ای که علاوه بر پدید آمدن آثار مخرب آن در طبیعت، عدالت در بهره برداری از منابع زیست محیطی نیز از بین رفته است. با توجه به ظهور نظریه های گوناگون درباره تعامل انسان با محیط زیست در دوران معاصر، روشن کردن جایگاه محیط زیست در اندیشه اسلامی، ضروری است.اسلام به عنوان یگانه مکتب متعالی و انسان ساز در مسیر هدایت انسان به سوی کمال، الگوهایی خاص را برای روابط نهاد های مختلف اجتماعی و اقتصادی، از جمله نهاد تعامل انسان و جامعه های انسانی با محیط زیست در نظر گرفته است. با تبیین عدالت به معنای گسترده آن می توان گفت خلقت جهان، براساس عدالت صورت گرفته و روابط عناصر سه گانه انسان، طبیعت و جامعه انسانی با خداوند متعال و با یکدیگر، بر محور عدالت ترسیم شده است. به مقتضای زیست محیطی، همان گونه که عمران و آبادانی زمین، برای انسان، واجب است، همین انسان باید از هر گونه تجاوز به حریم طبیعت و محیط زیست پرهیز کند، بدین صورت بهره برداری صیانتی از محیط زیست تحقق می یابد.